Category : Poems

Sub Category : N/A

प्रत्त्येक मी तुफान

प्रत्त्येक मी जन्मतो या
वेगवेगळ्या प्राण्यांच्या डबक्यात,
पाऊल टाकत चालू लागतो
भविष्य सुधारण्याच्या स्वप्नात ||
शिकत  होतो साऱ्या रोज मी
माझ्यासारख्या प्रत्येकाचे ज्ञान,
टाळण्यास माझ्या जीवनातील
खऱ्याखुऱ्या शोकांतिकेचा मान ||
अखेर प्रयत्नांच्या जोरावर
झालो मी नाटकाचा नायक,
पण प्रश्न पडत होता की 
मी आहे का या पात्राच्या लायक ||
अखेर मी या  रोमिओच्या
संसारात माझ्या पुरताच मुरलो,
आता मी मौजमजेच्या आनंदी
स्वप्नांंत पुरताच शिरलो ||
पण आज मी एक विझू 
पाहणारा दिवा झालो होतो,
नकळत या बहुपात्री नाटकाचा
एक तुफान झालो होतो ||
कुसुमाग्रजांच्या लेखणीने 
फक्त एकच तुफान रेखाटले होते,
पण आज पुरोगामी विचारी जगात मी 
अश्रू ओघाळणारे हजारो नटसम्राट पाहिले होते ||
:~ आदेश कोळेकर (१५/०३/२०२१)
वेळ:०९:३१