Category : Poems

Sub Category : N/A

--आई--

पुण्याचा किती संचय केला
संचित होते कुठले केले ?
की त्याचे फल स्वरूप मी
तुझ्या कुशीतील  लेकरु झाले ।।

निरक्षर तू... गरिबही तू...
तरीही मागे सरली नाहीस,
लेकरांच्या शाळेसाठी 
मूकपणाने कष्टत गेलीस ।।

टोपल्यातल्या दोन भाकरी
आम्हा मुलांना दिल्यास वाटुन,
करकचून मग तुझी खपाटी
कित्येक वेळा नेल्यास मारून ।।

लुगड्याच्या कंबळेत वाचवून,
दोन रुपये ठेवत होतीस...,
सणासुदीला आमच्यासाठी 
गोड-धोडही रांधत होतीस ।।

बापाच्या व्यसनापायी,
सोशिकतेने जळत होतीस,
आगतिक पाणी डोळ्यामधले
पदराने मग पुशित होतीस...!!

खंबीर बाणा तुझा पहातच
पाय रोऊनी उभे राहिलो,
करारीपणा स्वभावातला
अंगीकारूनी चालत आलो ।।

शांतपणाचा शीतल सुरमा
तुच आमुच्या नयनी भरला,
नशिबालाही हरवण्याचा
तुझा वारसा आमुच्यात आला ।।

आज तू न, नाही तुझा आधार
तुझीच ताकद अंगी आहे,
पायाखाली  तुझीच वाट अन्
समोर रस्ता तुझाच आहे ।।