Category : Books-Fiction

Sub Category : YoungAdult

Hoofdstuk 1: nog 2 jaar
Jackie kijkt dromerig naar buiten. Het is haar 13e verjaardag en ze zit de hele dag al eenzaam boven. Haar vrienden en vriendinnen zijn allemaal leuk op vakantie, haar ouders hebben een vergadering met allemaal staatshoofden zoals altijd en Jackie is alleen. Jackies ouders zijn Emmanuel Macron en Brigitte Macron. Het staatshoofd van Frankrijk en zijn vrouw, en zijn dus altijd druk. Ergens had Jackie verwacht dat nu ze 13 is, dat ze oud genoeg zou zijn om mee te praten of in ieder geval op vakantie met vrienden te mogen. Maar nee hoor, Jackie mag ook dat niet. Haar ouders vinden dat ze thuis moet zijn op haar verjaardag, maar zelf zijn ze weer bezig. Jackie is plotseling woedend, het is hààr verjaardag, zij mag zelf kiezen wat ze doet. Zelfs als dat meepraten met volwassenen is of zelf op vakantie gaan. Jackie loopt vastbesloten naar beneden toe. Vlak voor de deur aarzelt ze toch. Wat nou als haar ouders heel boos worden? Of als ze iets heel doms zegt? Maar als ze terug denkt aan al haar verjaardagen alleen boven word ze over de drempel getrokken. Jackie stapt de vergaderzaal binnen. Maar niemand merkt dat Jackie binnenkomt, ze zijn in een hevige discussie. Iemand die Jackie herkent als het staatshoofd van Engeland zegt:" We kunnen niet zo doorgaan." Jackie's vader reageert daar instemmend op:" George heeft gelijk. Als we zo door gaan, houd het op over minder dan 2 jaar." Jackie ziet de meeste aanwezigen knikken. Maar Trump is het er helemaal niet mee eens:" Met iets doen bedoelen jullie zeker dat mijn kerncentrales weg moeten? Of niet soms? Want dat gaat mooi niet gebeuren!"  Iedereen houdt verbaasd zijn mond dicht. Jackie weet dat dit het enige moment zou kunnen zijn dat ze iets kan zeggen. Ze benut de gelegenheid dan ook:" Als je zo door wilt gaan Trump heb je over 2 jaar niet eens een land, wat moet je dan met kerncentrales?" Iedereen is na Jackie's woorden nog verbaasder dan ze al waren, zelfs Trump lijkt geschrokken. Maar Jackie is nog wel het verbaasdst, ze had niet verwacht dat ze iets zou durven te zeggen. Jackie's moeder herstelt het snelst:" Jacqueline Adonna Manuela Macron, kan jij mij vertellen wat jij hier doet? Als wij zeggen dat jij in je kamer moet blijven, dan blijf je in je kamer! En ik had dat gezegd. Ga nu terug naar je kamer, en blijf daar. Wij hebben nog een serieus gesprek te voeren." Maar Brigitte Macron is niet de enige die boos is, haar dochter is dat ook." Ten eerste, ik heet Jackie en niet die belachelijk naam die jullie me hebben gegeven. Ten tweede ga ik niet terug naar mijn kamer, want we hebben nog een serieus gesprek te voeren. Ik heb genoeg in mijn kamer gezeten terwijl mijn vrienden lekker op Hawaï zijn. Want ik mag daar niet heen van jullie, en waarom niet? Zodat ik de echte wereld niet de zien krijg? Guess what, ik heb ook een telefoon. Wat anders zou ik kopen van dat zakgeld dat jullie me geven? En waarom mocht ik hier niet meepraten? Om dezelfde reden? Nou, het boeit me niet of het mag of niet, wat moet ik anders doen op mijn dertiende verjaardag? Alleen op mijn kamer zitten dag in, dag uit? En jullie nog dagen laten ruziën over die stomme kerncentrales? Jullie leiders zijn veelste aardig om de waarheid te zeggen, dat Trump de grootste milleuvervuiler is van de wereld. Jullie wilden dat allemaal zeggen of niet soms? Lieg niet tegen mij, en ook vooral niet tegen jezelf. En als jullie me willen excuseren, ik ga naar Hawaï toe, bel me maar als jullie mijn hulp nodig hebben en een excuus hebben. Doei!" Jackie loopt meteen weg, voordat iemand kan reageren, en laat iedereen sprakeloos achter. Jackie gaat naar het vliegveld en koopt direct een ticket naar Hawaï, de eerste vlucht. Zij kijkt nog een laatste keer op haar telefoon voor ze het vliegtuig instapt. 26 gemiste oproepen van haar ouders en 3 berichten:
-Jacqueline kom nu onmiddellijk terug
-Nou is het genoeg 3 maanden huisarrest en geen telefoon
En van haar vader:
-Jackie je bent echt te ver gegaan, kom nu terug, dan kunnen we het uitpraten.

Maar Jackie gaat niet terug, ze is echt klaar met haar ouders en hun mooie woorden. Ze gaat niet terug tot haar ouders allebei hun excuses hebben aangeboden. Terwijl het vliegveld opstijgt ziet Jackie de auto van haar ouders aankomen rijden, maar ze zijn al te laat. Jackie is al weg. Misschien wel voor altijd.

Als Jackie aankomt in Hawaï stuurt ze meteen haar vrienden een berichtje dat ze in Hawaï is en dat ze naar hun toekomt. In al haar impulsiviteit is ze helemaal vergeten haar vrienden te waarschuwen. Jackie kijkt er enorm naar uit haar vrienden te zien. Maar vooral ook haar vriendje James en haar 2 bffs Mabel en Denice. Wanneer Jackie bij het huis komt ziet ze dat nog niemand op haar berochtje heeft gereageerd. Dus Jackie loopt het huis in, en merkt dat niemand wakker is. In Hawaï is het 7 uur 's ochtends. Daar had Jackie geen rekening mee gehouden. Jackie loopt naar de woonkamer in de hoop daar James te zien. Hij is meestal heel vroeg wakker, maar dan wel om half 8 in plaats van 7 uur. Wat Jackie ziet in de woonkamer is bijna net zo leuk. Ze ziet Mabel en Denice heel zachtjes ontbijt maken. Jackie sluipt op Denice en Mabel af, in de hoop hun de laten schrikken. Zij schrikken ook enorm, ze gillen het hele huis wakker. Eerst omdat ze schrikken, daarna omdat ze blij en verrast zijn dat Jackie er is. Denice begint meteen een heel verhaal:" omg, jij bent hier ook, hoe heb je  jouw ouders zo ver gekregen dat ze je weglaten. Is het omdat je dertien bent geworden? Omg, ik ben zo blij. Ik heb hier een kadootje voor je gekocht, je weet niet wat je hier allemaal gemist hebt. We zijn al vier keer naar het strand geweest en zijn gisteren naar een feestje geweest. En wist je al dat Mabel en Luke samen zijn. Hij heeft het gisteren op het strand gevraagd. Hij was zoo romantisch." 
Op dat moment komt Mabel tussenbeide:" je schreeuwt iedereen wakker hé. Dus doe ff zachtjes. En ja, Jackie, Luke vroeg het en natuurlijk zij hij ja, hij gaf me deze ketting. Ik ben trouwens ook zo blij dat je er bent, James kon niet ophouden met over jou te praten." Op dat moment komt de rest binnenstrompelen, allemaal chagrijnig omdat ze wakker zijn gemaakt." Kon je niet gewoon 's middags komen?" Vroeg Nick boos. Jackie heeft Nick nooit gemogen en negeert hem dus. Denice zegt na een paar seconden:" volgens mij slaapt James nog, misschien moet je hem wakker gaan kussen." Jackie  is het ermee eens en loopt naar zijn kamer toe terwijl de rest "oeeeee" zegt. Op het moment dat Jackie zijn kamer binnenkomt is ze voor het eerst sinds haar vrienden naar Hawaï gingen weer gelukkig. Ze loopt naar het bed en geeft hem een zacht kusje. "Goeiemorgen slaapkop" zegt ze. James word wakker en zegt:" droom ik of is dit een droom die waarkomt?" Op dat moment komt Denice de kamer in en schreeuwt:" kus haar, idioot." En dat doet hij. En dan stopt hij langzaam en vraagt aan Jackie:" ik ben blij dat jouw ouders je eindelijk hebben laten gaan." En dan begint hij weer te kussen, maar Jackie barst in huilen uit. Omdat ze haar ouders misschien wel nooit meer gaat zien. James is meteen bezorgd en Denice gaat een zakdoekje halen. Jackie brengt huilend uit:" ik ben... Weggelopen... Ik ben weggelopen."  James kijkt verrast op en Jackie vertelt het hele verhaal tussen de snikken door. James is verbaasd, maar op de goede manier:" dat is waarom ik van jou houd, omdat je sterk, dapper en vastbesloten bent." Daarna vertelt Jackie het verhaal nog een keer aan Denice en Mabel, Denice is helemaal sprakeloos. Mabel is alleen verbaasd:" nog 2 jaar en dan gaat de aarde kapot, het is niet te geloven. En dan zitten ze daar te discussiëren terwijl er beslissingen genomen moeten worden. Waarschijnlijk als jij niet was gekomen, zouden ze nu nog bezig zijn met wat er moet gebeuren, nu is het gewoon eruit, wat Trump is. Nu gaan ze er sowieso voor zorgen dat de kerncentrales weggaan." Jackie is wat minder enthousiast:" ja maar wel problemen met mijn ouders. Na dit reisje heb ik geen plek om te wonen, thuis wil ik niet meer."